Cornelius Cardew
| Cornelius Cardew | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | Winchcombem 7 mei 1936 | |||
| Geboorteplaats | Winchcombe
| |||
| Overleden | Londen, 13 december 1981 | |||
| Overlijdensplaats | Groot-Londen
| |||
| Land | .svg){kind=small} Verenigd Koninkrijk
| |||
| Werk | ||||
| Genre(s) | improvisatie | |||
| Beroep | muzikant, componist | |||
| (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Cornelius Cardew (Winchcombe, 7 mei 1936 – Londen, 13 december 1981)[1][2][3][4][5] was een Britse componist en improvisatiemuzikant.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Cardew studeerde tussen 1953 en 1957 violoncello en piano aan de Royal Academy of Music in Londen, bovendien compositie bij Howard Ferguson. Vanaf 1957 studeerde hij elektronische muziek bij Gottfried Michael Koenig aan de Hochschule für Musik Köln, later werkte hij daar als assistent van Karlheinz Stockhausen. In 1958 was hij betrokken bij de Europese première van het pianoconcert van John Cage.
Cardew keerde terug naar het Verenigd Koninkrijk in 1961, waar hij werkte als grafisch kunstenaar en concerten gaf. In 1964 was hij compositiestudent van Goffredo Petrassi in Rome. In 1965 trad hij toe tot het improvisatie-ensemble AMM, waarvan hij tot 1971 lid was. In 1966 en 1967 werkte hij aan het Centre of Creative and Performing Arts aan de University at Buffalo, The State University of New York, voordat hij professor werd aan de Royal Academy of Music. Samen met Howard Skempton en Michael Parson formeerde hij in 1969 het Scratch Orchestra, waarin componisten, professionele muzikanten, amateurs, beeldende kunstenaars en acteurs samenkwamen om muziek te spelen.
Vanaf 1974 schreef de componist, die in 1975 zijn eigen songklas oprichtte aan het Goldsmiths College in Londen, talloze politieke songs, o.a. voor optredens van de maoistische Peoples Liberation Group. Hij was ook als muzikant betrokken bij John Tilbury tijdens demonstraties, ondersteunde stakende arbeiders en tijdens een studiebeursverblijf in Berlijn, de strijd voor een kinderkliniek in het Bethanien-huis, waarvoor hij de Bethaniensong componeerde. Tegenwoordig zijn zijn belangrijkste composities Treatise en The Great Learning.
Overlijden
[bewerken | brontekst bewerken]Cornelius Cardew overleed in december 1981 op 45-jarige leeftijd. De doodsoorzaak (hij werd aangereden door een automobilist die doorreed en nooit gevonden werd) leidde tot onbewezen speculaties over opzet, met zijn politieke activisme als motief.[6]
Discografie
[bewerken | brontekst bewerken]- 1971: The Great Learning Paragraphs 2 and 7 (heruitgebracht in 2002) (Deutsche Grammophon).
- 1975: Thälmann Variations (uitgebracht in 1986)
- 1991: Cornelius Cardew Piano Music (musicnow)
- 2002: We Sing for the Future! Interpretaties van twee composities voor solopiano met Frederic Rzewski (New Albion)
- ????: Four Principles On Ireland And Other Pieces (Ampersand)
- ????: Treatise (Hat[Now]Art)
- 2001: Chamber Music 1955-1964 Apartment House (Matchless Recordings mrcd45)
- ????: Material (Hat[Now]Art)
- 1996: Cornelius Cardew — piano music 1959-70 met John Tilbury (Matchless Recordings mrcd29)
- 1966: AMMMUSIC (ReR Megacorp.)
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]- Coriún Aharonián, "Cardew as a Basis for a Discussion on Ethical Options" Leonardo Music Journal 11 (2001) pp. 13–15
- Virginia Anderson, "Chinese Characters and Experimental Structure in Cornelius Cardew’s The Great Learning" Journal of Experimental Music Studies
- Hanno Ehrler, “The Great Learning: Das Londoner Scratch Orchestra” Feature für den Hessischen Rundfunk (PDF; 38 kB)
- Brian Eno, "Generating and Organizing Variety in the Arts," Christoph Cox & Daniel Warner eds. Audio Culture: Readings in Modern Music (New York & London: Continuum Books, 2005) An insightful study of "Paragraph 7" of The Great Learning
- Michael Nyman, "Experimental Music: Cage and Beyond" (Cambridge: Cambridge University Press, 1999)
- Michael Parsons, "The Scratch Orchestra and the Visual Arts" Leonardo Music Journal (Vol. 11, 2001) pp. 5–11
- Victor Schonfield, "Cornelius Cardew, AMM, and the Path to Perfect Hearing" Jazz Monthly (May 1968)
- Timothy D. Taylor, "Moving in Decency: The Music and Radical Politics of Cornelius Cardew" Music & Letters 79:4 (November 1998): pp. 555–576
- John Tilbury, "Cornelius Cardew" Contact No. 26 (Spring 1983) pp. 4–12
- John Tilbury, "The Experimental Years: A View from the Left" Journal of Experimental Music Studies. Originally published in Contact 22 (1981), 16–21
- Daniel Varela, "‘A Question of Language’: Frederic Rzewski in conversation about Cornelius Cardew" Journal of Experimental Music Studies
- Eddie Prévost (ed.), Cornelius Cardew: A Reader (Copula, 2006). A collection of Cornelius Cardew's published writings together with commentaries and responses from Richard Barrett, Christopher Fox, Brian Dennis, Anton Lukoszevieze, Michael Nyman, Eddie Prévost, David Ryan, Howard Skempton, Dave Smith, John Tilbury and Christian Wolff. Introduction by Michael Parsons. 400pp illustrated. ISBN 0-9525492-2-0.
- ↑ (en) London United Kingdom 51° 30' 26 4636" N, 0° 7' 39 9288" W. See map: Google Maps, Cornelius Cardew. British Music Collection (4 april 2009). Gearchiveerd op 19 juni 2023. Geraadpleegd op 02-11-2021.
- ↑ (en) Cornelius Cardew. Discogs. Geraadpleegd op 02-11-2021.
- ↑ Cornelius Cardew His Life and Work. www.marxists.org. Gearchiveerd op 2 november 2021. Geraadpleegd op 02-11-2021.
- ↑ Biography - Cornelius Cardew (Bio 2100). www.mymusicbase.ru. Gearchiveerd op 2 november 2021. Geraadpleegd op 02-11-2021.
- ↑ Cornelius Cardew[dode link]. nl.hrvwiki.net. Geraadpleegd op 02-11-2021.
- ↑ Harris, Tony. The legacy of Cornelius Cardew. Abingdon, Ashgate, 2013, ISBN 978-1-4094-4810-5
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Cornelius Cardew op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.